12 Eylül 2008 Cuma




***

yol arkadaşım gördün mü,
duydun mu olup bitenleri?
kıskanıyor insan bazen basıp gidenleri
yalnızlaşmışız iyice
üstelik de alışmışız
hiç beklentimiz kalmamış
dosttan bile..

korkular basmış dünyayı
şimdi bir semt adı "vefa"
kutsal kavgalardan bile
kaçan kaçana

anlaşılır gibi değiliz
tek bedende kaç kişiyiz
hem yok eden, hem de tanık
ne esaslı karmaşa..

ben sana küsüm aslında, haberin yok
koyup gittiğin yerde kötülük çok
kime kızayım
nazım senden başka kime geçer?
benim sensiz kolum, bacağım,ocağım yok.

sen esas alemi seçtiğinden beri
ben o saniyede bittiğimden beri
dünya bildiğin dünya
dönüp duruyor işte!
uzun uzun konuşuruz birgün
son İstanbul beyi..


***



Ve ilk demlerini yaşarken sonbahar, büyük harfler sallanıp yere düştü duvardan.. Çoktan ama ansızın..




Bilge.

Hiç yorum yok: