Yine çıktı o deli rüzgar. Aynı yöne savursa da ikimizi, aynı yönde farklı hayatlara sahibiz yine de. Ne kadar aynı yöne gitsek de beraber ama ayrı; birimiz hep bir adım önde. Oysa ben mor bir çiçek olmaktansa yaşlı bir çınar ağacının düşen son yaprağı olmak isterdim. Rengini ve tazeliğini kaybetmiş... Ve bir zamanlar o çınar ağacında yaşıyor olmak bile teselli edemezdi beni. Tebessüm kokardı gözlerin ve bir bekleyiş yerleşirdi mimiklerine. Yüreğine sığmazdı gözyaşlarım, hıçkırıkların arasından sızar dururdu. Yine çıkardı o deli rüzgar ve ben yine sana tutunurdum.
Bilge.
Aralık 2005
1 yorum:
Zıt kutuplar çekermiş birbini öylese neden ayrılığın simgesi olarak gösterirler kuzey ile güneyi?
Yüzyıllarca yaşayıp sonunda yıkılmaksa şerefi ile bir çiçek istemezmi aynı şekilde ölmeyi.. Ama çınar ile mor çiçeğin arasında birisi sevgiyi iletirken bir buket olup diğeri şanslı ise taşır kabuğunda sevgiyi kazımış olanlar için...
Yorum Gönder